چه کسی زندانی سیاسی است؟

اینکه چه کسی زندانی سیاسی محسوب میشود تابعی از این است که سیاست از نظر ما چیست. بنظر من سیاست به هر امری اطلاق میشود که به اداره جامعه مربوط باشد. برای اداره امور جامعه لازم است بتوان بر آن کنترل داشت. توانائی کنترل یعنی قدرت. پس سیاست هر امری است که به قدرت، به کنترل جامعه مربوط باشد. طبق این تعریف اگر مخالفت با حاکمیت، با قدرت سیاسی، به زندانی شدن مخالف منجر شد، او زندانی سیاسی است. اگر کسی برای خواست و اجرا یا در اعتراض به ضایع شدن هر آنچه حقوق شهروند میدانیم به زندان افتاد، او زندانی سیاسی است‌. اگر کارگری بخاطر حق تشکل و اعتصاب و خواست پرداخت حقوق معوقه و افزایش دستمزد و رفاه دستگیر شد، زندانی سیاسی است. اگر زنی بخاطر پرت کردن حجاب و یا برای هر درجه  خواست حقوق برابر زن و مرد به زندان افتاد، او زندانی سیاسی است. اگر کسی بخاطر ‘رقصیدن در کوچه’ به زندان افتاد، او زندانی سیاسی است چون نظم حاکم را نقض کرده و با قدرت سیاسی در افتاده است. اگر فردی بدلیل نژادی، عقیدتی، محل تولد، جنسیت، رابطه جنسی، مذهب به زندان افتاد، او زندانی سیاسی است. اگر در اختلافات درون حکومتی، جناحی جناح دیگر را بدلیل حذف از ساختار قدرت زندانی کرد، او زندانی سیاسی است. اگر کس یا جمعی در جمهوری اسلامی، یعنی یک سیستم استبدادی مطلقه به مراکز قدرت، کلانتری و اطلاعات و بسیج حمله مسلحانه کرد، او زندانی سیاسی است.

این شناخت مهم است چون حتی در جمهوری اسلامی کسی را بخاطر صنفش دستگیر نمیکنند. کارگر بصرف کارگر بودن دستگیر نمیشود، دانشجو بصرف دانشجو بودن دستگیر نمیشود. کاسب و مهندس و دکتر بصرف شغلشان بزندان نمی افتند. حتی قاچاقچی مواد مخدر تا هنگامیکه خودی باشد دستگیر نمیشود. زن بصرف زن بودن دستگیر نمیشود. افغانستانی  بصرف افغان بودن دستگیر نمیشود *اما* او به دلیل نژادی موضوع تبعیض وحشیانه واقع  میشود و باین دلیل که بیحقوق است بزندان میافتد. موارد دیگری  مانند بهائی ها، سنی ها و دراویش و آتئیست ها و کمونیستها بدلیل عقیدتی بزندان میافتند. ما زندانی مذهبی نداریم، زندانی نژادی نداریم، زندانی مدنی نداریم. زندانی صنفی نداریم. زندانی جنسیتی نداریم. همه ما زندانی سیاسی هستیم.

ما کمونیستها خواهان آزادی بلافاصله و بیقید و شرط تمام زندانیان سیاسی صرفنظر از عقیده، جنسیت، محل تولد، رنگ پوست، مذهب، صنف و نوع مبارزه سیاسی شان هستیم. ما آزادی ‘صنف’ خاصی را نمیخواهیم اگر چه ممکن است در ظرفیت فردی یا تشکیلاتی برای زندانیان خاصی کمپین براه اندازیم، ما آزادی ‘صنفی’ ها و ‘مدنی’ ها در مقابل ‘خشونت’ گرا ها را نمیخواهیم‌، آزادی بیقید و شرط همه زندانیان سیاسی را میخواهیم.

****

آزادی بلافاصله و بیقید و شرط زندانیان سیاسی، نقطه تمام!

“آزادی” زندانی سیاسی با پرداخت وثیقه آزادی نیست، کنترل از راه دور است. زنجیر به پای خود و خانواده انداختن است، قبول نیست. این بلا را قبلا سر بهترین هایمان در آورده اند. ثانیا، وثیقه به این معناست که زندانی هنوز متهم به یک “جرم” است و باید “دادگاهی” شود و به حبس های نجومی محکوم شود. این بلا را قبلا سر بهترین هایمان در آورده اند. جمهوری اسلامی غلط کرده دستگیر کرده  حال ما باید بپذیریم که جرم مرتکب شده ایم و داوطلبانه به زندان برویم؟ این “آزادی” پیشکش خود و اسلامشان. ما فقط آزادی بلافاصله و بیقید و شرط تمام زندانیان سیاسی را میپذیریم، تمام ۱۵۰۰۰ و اندی شان. ما جمهوری اسلامی را با ساقط کردنش وادار به پرداخت غرامت خواهیم کرد اما تا آن لحظه یک ریال وثیقه برای آزادی زندانی سیاسی یک ریال زیاد است.