قرارداد احتمالی با چین: جوانب مثبت، منفی، خنثی
هر دو دولت چین و ایران انگیزه های کافی برای برقراری یک رابطه همه جانبه اقتصادی دارند. اینکه آیا میتوانند چنین قراردادی را منعقد کنند یا نه و اینكه آیا آمریكا میتواند فشاری به چین وارد كند یا نه، مشغله ما نیست. هر دو طرف این معامله لشگری از بوروکرت و تکنوکرات برای ارزیابی قرارداد و تعیین منافعشان دارند. ما سوسیالیستهای كارگری مشاور دول چین، آمریكا و جمهوری اسلامی نیستیم. آیا معاهده احتمالی آنها بضرر مزدبگیران ایران خواهد بود؟ اینرا هنگامی میتوان ارزیابی کرد که شرط سرمایه گذاری چین در ایران شامل کاهش مزد کارگران از سطح امروز دستمزدشان، شرایط کاری بدتر از امروز و پرداخت مزدها بدتر از عدم پرداخت آن باشد. همکاریهای احتمالی نظامی و غیر آن بین دو طرف تا هنگامیکه منافع مزد بگیر را بخطر نیندازند فاقد ارزش موضعگیری از طرف ماست. از نظر ما هر گونه كمك تكنولوژیك، بعنوان مثال، به جمهوری اسلامی در جاسوسی از اپوزیسیون، چه تكنولوژی جی پنج هواوی چین باشد و چه ابزار شنود نوكیای فنلاند محكوم است. پروواکاسیونهای اپوزیسیون ناسیونالیست و پرو غرب علیه قرارداد احتمالی از سر منافع مزدبگیرلن نیست بلکه انعکاس
