انقلاب زمستانی مبارک، زندگی ادامه دارد
«عید ما روزی بود کز ظلم آثاری نباشد» همان ذهنیت مذهبی است که جمهوری اسلامی نمونه های بارز آن را در دوران جنگ ایران وعراق بدست داد: شهید داده ایم مراسم عروسی گرفتن تان با صدا و شادی همراه نباشد، یا اصلا عروسی تان را بیندازید به بعد از جنگ؛ جنگ است و داریم شهید میدهیم. جشن تولد نگیرید؛ خانواده های شهیدان عزادارند حجاب تان را سفت تر کنید؛ خانواده شهدا عزادارند با بلند خندیدن نمک به زخم شان نپاشید؛ و خلاصه چون یک عده در جنگ کشته شده اند و دارند میشوند شادی کلا تعطیل، جنب و جوش و جست و خیز فارغ از غم حرام، آرایش کردن ممنوع، و در یک کلام زندگی ممنوع!
اگر عجولانه قضاوت کنیم و شاخص افت جنبش انقلابی را استقبال ضعیف فراخوان به اعتصاب و اعتراض در سه روز منتهی به امروز بدانیم، آنگاه ماتم گرفتن در شب انقلاب زمستانی نتیجه منطقی چنین فضای دلسردی است. این فضا را نه با عزا برای از دست دادن عزیزان مان که با یادآوری دستاوردهای بزرگ تاکنونی که آن عزیزان بخاطرش جانشان را از دست دادند عوض کنیم. بقول رهنورد یادشان را با شادی و جشن زنده نگه داریم و محکم به محکمی یلدای انقلاب، یلدا آقا فضلی اعلام کنیم "مردمی که نشکستند"!
***
نظرات
ارسال یک نظر