انتخاب با انقلابیون داخل است!

 

مناسبت عاشورا به اسلامیون و مناسبت روز ملی شدن نفت به ناسیونالیستها تعلق دارد. ما نمیتوانیم با فراخوان هر اندازه سوسیالیستی خود عاشورا را از محتوای اسلامیش تطهیر دهیم، نمی توانیم روز ملی را از محتوای ناسیونالیستی اش تطهیر دهیم. حامد اسماعیلیون بهمراه دولتهای کانادا، اوکراین، انگلیس و سوئد پرچمداران دادخواهی سرنگونی هواپیمای اوکراینی شده اند. این صندلی پر شده، به صرف هیچ فراخوانی خالی نمیشود، به چپ گرایش پیدا نمیکند.

فراخوان اسماعیلیون بمناسبت سالگرد سرنگونی هواپیما در روز ۲۹ دسامبر داده شد، یعنی پیش از اطلاعیه ای که در داخل ایران به همین مناسبت داده شد. دور از تصور نیست که فراخوان داخل با ابتکار و دخالتگری اصلاح طلب – توده ایستها و در هماهنگی با اسماعیلیون کلید خورده باشد و سپس برخی از تشکلهای انقلابی به آن پیوسته باشند و اینهمه قبل از اعلام علنی ائتلاف راست، در ۳۱ دسامبر، اتفاق افتاده است. چپهای توده ایست و ناسیونالیستهای کرد نظیر حککا و حکا و راه کارگر بعدا به موج فراخوانها پیوستند.

این ترکیب، اصلاح طلبان سابق با ویترین اسماعیلیون و با حمایت دولت کانادا و در ادامه لبیک توده ایستها، قبلا بکار افتاده و نتیجه داده بود. آنها دقیقا با همین ترکیب فراخوان به تظاهرات موفقی در شهر تورنتو دادند. تظاهرات اوایل اکتبر تورنتو تخته پرش اسماعیلیون (و کل این جبهه) برای اعلام تظاهرات بعدی در برلین و نهایتا جایگاهی شد که او امروز پیدا کرده است‌.

ترکیب فوق قصد دارد کپی عملکرد خود در تورنتو را در ایران به اجرا درآورد با این تفاوت که فراخوان امروزش از طرف یکی از پایه های ائتلاف رسما علنی شده راست داده شده است. فراخوانهای بعدی برای شرکت در تجمعات ١٨ دی از سر اهمیت سالگرد شلیک به هواپیمای اوکراینی داده نشده است بلکه ناشی از تلاقی سه راهی انقلاب با اعلام ائتلاف راست و یک دادخواهی مشخص است که پرچمش را راست و دولتهای غربی بدست گرفته اند.

مهمترین هدف راست، هر شکلی از تمکین اعتراضات داخلی به این اپوزیسیون است. باین دلیل ۱۸ دیماه حکم عاشورای ۵۷ برای اپوزیسیون ملی دارد. عاشورای ۵۷ روزی بود که طرح آلترناتیو حکومت اسلامی تثبیت شد، بعبارت دیگر خمینی لبیک گرفت. در این راستا مهم نیست که خارج از کشور چه میگوید. مهم تمکین داخل به فراخوان عضوی از ائتلاف راست است.

چه میتوان کرد؟

 نهایتا باید کار اثباتی کرد اما برای خنثی کردن تلاش عوامفریبانه راست لازم است عین صورت مسئله را با فعالین انقلابی در داخل مطرح کرد. لازم است تاکید کرد که فراخوان ١٨ دیماه مهر دست راستی بر پیشانی دارد. انقلابیون داخل کشور خود می توانند تصمیم بگیرند چگونه عکس العمل نشان دهند‌. توصیه ما باید تحریم آکسیون در روز یکشنبه باشد. اگر اجتماعات در ایران حتی روز دوشنبه نوزدهم برگزار شود، ائتلاف راست باخته است.

اگر انقلابیون داخل تصمیم گرفتند که علیرغم تمام این فاکتها اعتراضات خود را در همان روز ١٨ دی برگزار کنند، آنها ناچار خواهند بود شعارهای مشخصی علیه ائتلاف راست و خصوصا علیه اسماعیلیون بدهند، شبیه شعاری که دانشجویان سه سال پیش علیه مسیح علینژاد دادند. این گزینه خوبی نیست اما اگر قرار باشد اعتراضات ١٨ دی همزمان با فراخوان اسماعیلیون، بخوان ائتلاف راست، برگزار شود هیچ راه دیگری برای تفکیک صریح و روشن و غیر قابل تفسیر تجمعات انقلابیون با دست راستی ها وجود ندارد. هر شکل دیگری از اعتراض که صراحتا علیه دست راستی ها موضع نگیرد، به جیب راست میرود و ائتلاف راست آنرا تخته پرش عوامفریبی های بعدیش میکند.

انتخاب با فعالین انقلابی داخل است!

***